Beringen

INDRUKWEKKEND EN BOEIEND

Tekst: Herman Bevers
Foto’s: Frans van As

Bezoekers 1Reisleider Jan Verhallen - wie kent hem niet – gaf tijdens de rit enige tekst en uitleg van wat we die dag mochten verwachten en dat zag er veelbelovend uit. Een bezoek aan de reeds vrij lang geleden gesloten kolenmijn bij Beringen en daarna aan een Turkse Markt. Aangekomen bij het mijncomplex werden we in eerste instantie geconfronteerd met wat ooit een goed functionerend geheel moest zijn geweest. De bovengrondse delen van de liften staken hoog boven een verpauperd gebouwencomplex uit. Maar in een goed onderhouden deel van een gebouw was een basis voor bezoekers ingericht, waar we met koffie en gebak werden ontvangen.

We werden in groepen ingedeeld en voorgesteld aan de gidsen, uiteraard allemaal oud-mijnwerkers en dus met kennis van zaken. Van de feitelijke gang van zaken en organisatie in en bij een kolenmijn wist ik niet meer dan de gemiddelde Nederlander. Een diep gat in de grond waarin mensen, machines en paarden naar beneden gingen, steenkool los hakten, naar boven brachten en dat meestal ten behoeve van de industrie. Er werd ons verteld dat de schachten een diepte bereikten van zo’n achthonderd meter waar op meerdere verdiepingen kilometers mijngangen werden gehakt. Waar in drie ploegen zo’n zevenduizend mijnwerkers hun brood verdienden voor, de maatstaven van toen, een redelijk goed loon. Een hondenbaan leek het, maar de gids wist ons aan het verstand te brengen dat in de burgerij de mijnwerker in hoog aanzien stond en ook nu nog. We maakten kennis met de uiterst ver doorgevoerde noodzakelijke veiligheidseisen en dat met daar met ijzeren hand toezicht op werd gehouden.

In het ontvangstgebouw was een ruimte zo natuurlijk getrouw mogelijk ingericht zoals het ondergronds was in het verleden. Daarna maakten we nog kennis met de organisatie van de veiligheid en controle daarop en met de immense doucheruimte waar een hele ploeg ‘de mijn’ van zich kon afspoelen en ieder zijn eigen kast had.

Volgens onze gids zit er bij Beringen nog voor ongeveer vierhonderd jaar steenkool in de grond. Maar steenkool is over en uit en dat was duidelijk waarneembaar In Beringen. Al met al een in mijn beleving goed gekozen interessante excursie, waarvan ik graag nog veel meer had willen weten.


Bezoekers 2Na Beringen met de bus naar Linkhout, naar Hoeve Gervan aan het Leopoldkanaal voor de lunch en die was uitstekend verzorgd en eenieder liet het zich smaken. Na afloop van de lunch naar Heusden Zolder voor een bezoek aan een Turkse markt en dat bleek geen kleintje. Het was prachtig weer en daar kreeg ik de indruk dat we al wandelend een bezoek brachten aan Turkije. Toch best leuk en er was heel veel te koop voor een habbekrats en natuurlijk neem je er iets van mee. Op het aanliggende terras verzorgde men een heerlijke pint. De middag vorderde en ons reisje ging verder naar het bekende restaurant ‘De Kaasboerin’’ nabij Postel. Daar werd de dag afgesloten met een goede hap om vervolgens af te reizen naar Eindhoven en ’s-Hertogenbosch.

Gezellige dag met leuke doelen. Dank aan reisleider Jan Verhallen voor zijn tomeloze inzet.