Hij werkte meer dan veertig jaar als motorrijder in de algemene politiedienst. Hij wilde na zijn pensioen naar Suriname verhuizen, het thuisland van zijn echtgenote, maar werd ziek. Die strijd bleek hij niet te kunnen winnen. We zullen hem herinneren vanwege zijn collegialiteit, zijn consequente aanpak, nooit verlegen om een kwinkslag, het hart tegelijkertijd op de goede plaats en voor op de tong, zeg maar gewoon letterlijk en figuurlijk “recht voor z’n Raap”.